Lente moet leuk zijn, vrolijk en fris. Maar als het niet zo voelt moet het dan ook...?
Ik heb er altijd wat moeite mee, alles moet weer anders, geen jas maar een jasje, geen laarzen maar schoenen, geen wit hoofd meer maar bruin gezond en
lekker buiten zijn in plaats van met een haakwerkje op de bank, lekker binnen.
Klinkt vast heel ondankbaar, maar ik kan altijd moeilijk schakelen en wennen aan de meestal plotselinge omslag van het winterweer naar het lenteweer.......Als het dan zo
is, is het klaar, maar zo in maart en april weet ik nooit goed wat ik er mee aan moet.
Dat het langer licht is en dat alles weer begint en de vogels net als ik weer vroeg zijn...ja dat is wel oke...zeker wanneer mijn kleine, maar dankbare tuintje weer
bezig is om te groeien en te bloeien. Ik sta dan ook vaak met mijn neus tussen de planten en kijk ze de grond uit. De kriebels om onkruid weg tehalen en te snoeien moet ik dan ook zeer zeker (zo begin maart) inslikken en niet uitvoeren....want daar
is het toch nog te vroeg voor. Want immers, maart roert zijn staart!
Dus voor je het weet sneeuwt het weer en zit je binnen aan de rode wijn op de bank met een gehaakte plaid over je benen!